Column 3

Internetdiensten | 2011
Detail schilderij halfrond kastje met kegel en handschoenen, Bert Kinderdijk en Herfstlicht BK particuliere collectie
afb: detail schilderij Halfrond kastje, Bert Kinderdijk | Particuliere collectie, en schilderij Herfstlicht, Bert Kinderdijk | Particuliere collectie
Als verkoper Nieuwe Media betreed ik op 3 augustus 1987 het spiksplinternieuwe pand van Publimedia BV, uitgever van onder andere de Gouden Gids. Ik had geen flauw idee wat mij te wachten stond. Het pixellogo van de nieuwe videotexdienst Bedrijven voor Bedrijven staarde mij op elke poster vibrerend aan alsof mijn hersens een verandering moesten ondergaan. Ik mocht getuige zijn van een nieuw tijdperk, de voorloper van internet en de eerste multimedia- en interactieve B2B-gids ter wereld. Op 16 november 1987 stelde de toenmalige Minister President Ruud Lubbers deze dienst in werking en knipte het ‘elektronische lint’ door.
Eenmaal operationeel vertrokken wij met onze terminals naar klanten om te demonstreren hoe Nederland er in de toekomst uit zou gaan zien. Via de telefoon en het modem werd verbinding gezocht met de server. Spijtig genoeg liet de techniek ons regelmatig in de steek maar toch lukte het ons, gepokt en gemazeld als we waren door de training, de eerste klanten te overtuigen van het nut van de nieuwe dienst.
In Amersfoort bezocht ik toen een bedrijf met een wel zeer bijzonder product: buizenpost. Bij binnenkomst onderging ik een vreemde tegenstelling. De buizenposttechnologie stamt uit de 19e eeuw, een innovatie van die tijd. Hier stond ik dan met, zoals Maurice de Hond onze directeur marketing het later zo mooi verwoordde in zijn boek ‘Dankzij de snelheid van het licht’, de allernieuwste technologie. Midden tussen de buizen voelde het alsof ik in het Centre Pompidou, een groot centrum voor moderne kunst in Parijs opgebouwd uit een wirwar van pijpen en buizen, was beland. Buizenpost zag je toen veel bij banken. De klak van het dichtklappen van de capsule klonk weer in mijn hoofd evenals het zachte zoemen bij het transport van het geld onderweg naar de kluis.
Als de digitale revolutie zijn zin kreeg zouden wij binnenkort alleen nog bankieren via de elektronische snelweg? De klant en ik leken elkaar niet te begrijpen. Geen enkel product heeft toch het eeuwige leven? De klant dacht daar heel anders over en ik stond snel weer buiten zonder contract. Het is 1999 en het tijdperk van internet voor iedereen is aangebroken. We maken ons weerbaar tegen digitale ongeletterdheid om niet als digibeet achter de geraniums te belanden. Apple heeft verstand van computers maar nog meer van mensen, Google en collega’s steken veel tijd en inspanning in het bereiken van wat voor ons zo eenvoudig lijkt.
Digitaal was nog nooit zo belangrijk maar ook nog nooit zo gecompliceerd. Mensen zijn nauwelijks in staat het hoofd boven water te houden in de groeiende stroom aan informatie. Maar infostress is al vijfhonderd jaar oud en het is zaak de nuttige informatie eruit te filteren. Kennis is goedkoop en via internet voor iedereen toegankelijk. Het vereist een methodische geest, een goed stel hersens, een goede zoekmachine en een paar simpele vaardigheden. Met de juiste inzet ben je al snel een expert op welk vakgebied dan ook.
Creativiteit en het toepassen van kennis wordt de nieuwe concurrentiekracht voor elk bedrijf. Maar alle goede bedoelingen ten spijt, vrije keuzes zijn complex en we vallen regelmatig terug op onze oude gewoontes. Bovenaan op Google staan geeft nog geen garantie om voldoende klanten tot bij de voordeur te brengen. Internet is geen vervanger van de traditionele media, het moet erbij. Het is de kunst om een zo sterk mogelijk marketingmix de wereld in te sturen. Maar sommige bedrijven gebruiken wel zeer rigoureuze methoden om klanten naar de winkel te sleuren.
Nog niet zolang geleden maakte ik samen met mijn moeder een bustour door Amsterdam met een korte koffiestop bij Gassan Diamonds. Een slimme deal van het Amsterdams Toerisme & Congres Bureau en Gassan Diamonds en erg handig voor buitenlandse toeristen die met bussen tegelijk voor de deur worden afgezet. Bij Gassan aangekomen was het een drukte van jewelste. Wel twintig touringcars stonden geparkeerd op het terrein. We moesten uitstappen, kregen een groepssticker opgeplakt en ons werd nadrukkelijk verzocht bij de reisleider en de groep te blijven. Binnengekomen zijn we als vee door het bedrijf geduwd, honderden mensen gingen ons voor en vele honderden zouden die dag nog volgen. Doel: zoveel mogelijk producten verkopen, de wet van de grote getallen. Eenmaal opgesloten in een kamer met onze busgroep viel mijn oog op het buizenpostsysteem, de infrastructuur van Gassan Diamonds voor de aanvoer van diamanten en de afvoer van de omzet naar de kluis. Had een slimme dievenbende niet onlangs, in een warenhuis in Parijs, een gat in het buizenpostsysteem gemaakt om zo het geld met een stofzuiger uit de kluis te zuigen?
Dat kwam spontaan bij mij op toen ik daar het twijfelachtige verkoopverhaal stond aan te horen. Bij Gassan Diamonds zijn ze behoorlijk in de war zou je denken, het buizenpostbedrijf in Amersfoort is een innovatief technologiebedrijf en doet goede zaken. En internet? Ontstaat daar inmiddels niet een klaagcultuur van ontevreden mensen en rovende bendes?
afb: detail schilderij Halfrond kastje, Bert Kinderdijk | Particuliere collectie, en schilderij Herfstlicht, Bert Kinderdijk | Particuliere collectie
Detail schilderij halfrond kastje met kegel en handschoenen, Bert Kinderdijk en Herfstlicht BK particuliere collectie
gepubliceerd in 2011
Horen zien en linken
Overzicht